Ondernemer en algemene voorwaarden

Wat zijn algemene voorwaarden?

In algemene voorwaarden leggen ondernemers de regels vast die zij gebruiken bij de verkoop van producten of diensten. Deze ‘kleine lettertjes’ scheppen duidelijkheid over allerlei zaken die met de verkoop aan consumenten te maken hebben. Ondernemers kunnen niet zomaar alles in hun ‘kleine lettertjes’ opnemen. En zij moeten zorgen dat consumenten de algemene voorwaarden kunnen inzien voor de koop.

Algemene voorwaarden in de wet

Ondernemers zijn niet verplicht om algemene voorwaarden op te stellen. In de wet staat precies aan welke regels ze zich moeten houden als zij dat wel doen. Veel regels van het consumentenrecht zijn van dwingend recht. Dat betekent dat daarvan niet mag worden afgeweken.

Ondernemers moeten zelf nagaan hoe zij hun producten of diensten aanbieden. Voor webwinkels bijvoorbeeld gelden extra regels. Voor bijzondere overeenkomsten kunnen ook aparte regels gelden, zoals een huur- of koopovereenkomst. Algemene voorwaarden mogen niet in strijd zijn met deze regels.

Sommige ondernemers gebruiken algemene voorwaarden om consumenten meer te bieden dan waar ze wettelijk recht op hebben.

Algemene voorwaarden zijn randvoorwaarden. Ze mogen niet gaan over de kern van de overeenkomst. Ondernemers mogen bijvoorbeeld de prijs van een artikel niet als algemene voorwaarde opnemen.

Andere gebruikte namen

Ondernemers gebruiken allerlei namen voor algemene voorwaarden:

• actievoorwaarden
• garantievoorwaarden
• bezorgvoorwaarden
• servicevoorwaarden
• leveringsvoorwaarden
• reparatievoorwaarden

Het maakt niet uit hoe ze heten. Al deze voorbeelden zijn algemene voorwaarden in de zin van de wet. Ze moeten dus ook aan de wettelijke regels voldoen.

Overhandigen van algemene voorwaarden

Ondernemers moeten hun algemene voorwaarden vooraf overhandigen of opsturen. Is dat praktisch gezien echt niet mogelijk? Dan mag een ondernemer de consument verwijzen naar een plek waar ze in te zien zijn, bijvoorbeeld bij de Kamer van Koophandel. Vraagt de consument naar de algemene voorwaarden? Dan moet de ondernemer ze eenmalig kosteloos opsturen.

Wat zijn de regels in winkels?

Ondernemers moeten hun algemene voorwaarden voor of bij de aankoop overhandigen aan de consument. Dat kan door de belangrijkste voorwaarden op de achterkant van de aankoopbon af te drukken, met een verwijzing op de voorkant.
Krijgt een ondernemer dat niet voor elkaar? Dan mag hij de belangrijkste voorwaarden ook op een bord in de winkel zetten. Dat kan bijvoorbeeld zijn: ‘Ruilen binnen 14 dagen met kassabon’.

Ondernemers mogen ook met een consument afspreken om de voorwaarden te mailen. Dit mag alleen doen als zij hiervoor toestemming hebben gevraagd aan de consument.

Wat zijn de regels bij verkoop via internet?

Verkopen ondernemers hun producten via een webwinkel? Dan moeten zij hun algemene voorwaarden ook overhandigen. Consumenten moeten dan via een handeling akkoord gaan met de voorwaarden. Bijvoorbeeld door op een knop te klikken. Ondernemers kunnen de voorwaarden aanbieden in een pdf-bestand. Of ze kunnen aanbieden de voorwaarden per e-mail op te sturen. De algemene voorwaarden moeten in ieder geval op te slaan zijn. Bijvoorbeeld op de computer van de consument.

Wat gebeurt er als ondernemers de algemene voorwaarden niet overhandigen?

Overhandigen ondernemers hun algemene voorwaarden niet? Dan kan de consument zeggen dat de algemene voorwaarden niet gelden. De consument kende ze immers niet. Bij een geschil moeten ondernemers aantonen dat ze wel aan hun informatieplicht hebben voldaan. Kunnen ondernemers dat niet aantonen? Dan kunnen ze ook geen beroep doen op de algemene voorwaarden.

Is een ondernemer lid van een brancheorganisatie?

Sommige brancheorganisaties hebben eigen algemene voorwaarden. Is een ondernemer lid van een brancheorganisatie? Dan moet hij de voorwaarden van de brancheorganisatie hanteren.

Wanneer ongeldig

Heeft een consument geen gelegenheid gekregen om kennis te nemen van de algemene voorwaarden? Dan kan hij de voorwaarden niet van toepassing verklaren. In de wet heet dat ‘vernietigen’. Dit moet de consument dan wel bij de ondernemer melden.

Wat houdt de informatieplicht voor ondernemers bij algemene voorwaarden in?

Hanteren ondernemers algemene voorwaarden? Dan moeten zij dat aan de consument vertellen voordat die een product koopt of een dienst afneemt. De consument moet de voorwaarden ook voor de koop kunnen inzien.

Hoe informeren

Ondernemers moeten hun algemene voorwaarden vooraf overhandigen of opsturen. Is dat praktisch gezien echt niet mogelijk? Dan mag een ondernemer de consument verwijzen naar een plek waar ze in te zien zijn, bijvoorbeeld bij de Kamer van Koophandel. Vraagt de consument naar de algemene voorwaarden? Dan moet de ondernemer ze eenmalig kosteloos opsturen.

In winkels

Ondernemers moeten hun algemene voorwaarden uiterlijk bij het afrekenen aan de kassa overhandigen aan de consument. Dat kan door de belangrijkste voorwaarden op de achterkant van de aankoopbon af te drukken, met een verwijzing op de voorkant. Krijgt een ondernemer dat niet voor elkaar? Dan mag hij de belangrijkste voorwaarden ook op een bord in de winkel zetten. Dat kan bijvoorbeeld zijn: ‘Ruilen binnen 14 dagen met kassabon’. Ondernemers mogen ook met een consument afspreken om de voorwaarden te mailen. Dit mag alleen doen als zij hiervoor toestemming hebben gevraagd.

Regels algemene voorwaarden bij verkoop via internet

Verkopen ondernemers hun producten via een webwinkel? Dan moeten zij hun algemene voorwaarden ook overhandigen. Consumenten moeten dan via een handeling akkoord gaan met de voorwaarden. Bijvoorbeeld door op een knop te drukken. Consumenten moeten de voorwaarden ook kunnen opslaan. Ondernemers bieden dan bijvoorbeeld een pdf-bestand aan of sturen de voorwaarden per mail op. Een link op de website van de ondernemers die verwijst naar de algemene voorwaarden is onvoldoende.

Aanbieden van algemene voorwaarden

Bieden ondernemers hun algemene voorwaarden niet aan? Dan kan de consument zeggen dat de algemene voorwaarden niet gelden. De consument kende ze immers niet. Bij een geschil moeten ondernemers aantonen dat ze wel aan hun informatieplicht hebben voldaan. Kunnen ondernemers dat niet aantonen? Dan kunnen ze ook geen beroep doen op de algemene voorwaarden.

Inhoud algemene voorwaarden

In algemene voorwaarden mogen geen onredelijke bepalingen staan. Een ondernemer mag niet afwijken van andere ‘dwingende wettelijke bepalingen’. Veel regels die consumenten beschermen zijn van dwingend recht. In de wet staat een zogenaamde ‘zwarte lijst’ en een ‘grijze lijst’. Op die lijsten staan de bepalingen die ondernemers niet in hun voorwaarden mogen opnemen.

Wat zijn voorbeelden van onredelijke bepalingen?

De ondernemer neemt bijvoorbeeld op:

• niet aansprakelijk te zijn als het product ondeugdelijk blijkt te zijn (dat wil zeggen dat het product niet voldoet aan datgene wat de consument ervan mag verwachten)
• zijn prijzen te mogen verhogen zonder dat de consument van de koop mag afzien
• een terugkerende levering stilzwijgend te verlengen of vernieuwen voor een bepaalde termijn
• dat hij een opzegtermijn hanteert voor de consument die langer is dan een maand
• dat de consument minder tijd krijgt om een beroep op zijn rechten te doen
• dat hij niet aan zijn plichten als ondernemer hoeft te voldoen (een consument komt bijvoorbeeld terug met een pas gekochte kapotte televisie. De ondernemer mag de consument dan niet doorsturen naar de fabrikant)

Ondernemers kunnen wel nadere afspraken maken met een consument. Bijvoorbeeld over aanbetalingen of bezorgkosten. Dat soort afspraken zijn alleen geldig als ze individueel en duidelijk zijn afgesproken met de consument.

Wat zijn de regels als een ondernemer de algemene voorwaarden tussentijds wil wijzigen?

Overeenkomsten gelden soms voor langere tijd, zoals bij een lidmaatschap. Wil een ondernemer de algemene voorwaarden tijdens de looptijd van een overeenkomst veranderen? Dan kan dat alleen als hij dat in zijn voorwaarden bepaald heeft.
De ondernemer moet de gewijzigde voorwaarden dan wel aan de consument toesturen. Dat moet omdat hij een informatieplicht heeft. Een vermelding in de krant of de mededeling aan de consument dat de voorwaarden gewijzigd zijn, is niet voldoende. Zijn de nieuwe voorwaarden nadelig voor de consument? Dan kan hij deze afwijzen of de overeenkomst per direct ontbinden.

Wanneer zijn algemene voorwaarden ongeldig?

Heeft een consument geen gelegenheid gekregen om kennis te nemen van de algemene voorwaarden? Dan kan hij de voorwaarden niet van toepassing verklaren. In de wet heet dat ‘vernietigen’. Dit moet de consument dan wel bij de ondernemer melden.

Heeft een consument het idee dat een regel in de algemene voorwaarden zeer ongunstig voor hem is? Dan kan hij deze regel niet van toepassing verklaren. De voorwaarde is dan niet meer van toepassing op de overeenkomst. De wettelijke regels komen ervoor in de plaats.

Staat een bepaling op de grijze lijst? Dan moet de ondernemer bewijzen dat de bepaling redelijk is. Hij moet dan echt aantonen dat het in deze bijzondere situatie gerechtvaardigd is om de bepaling toch te gebruiken. Lukt het de ondernemer niet om dat te bewijzen? Of gebruikt de ondernemer voorwaarden die in strijd met de wet zijn of op de zwarte lijst staan? Dan mag hij de bepaling niet meer gebruiken.

Ondernemers doen er goed aan hun algemene voorwaarden regelmatig te laten controleren door een juridisch adviseur. De wetgeving verandert van tijd tot tijd. Misschien voldoen de algemene voorwaarden daardoor niet meer aan de wet.

Leidt een geschil met een consument tot een rechtszaak? En beroept de ondernemer zich op zijn algemene voorwaarden? Dan moet de rechter beoordelen of de voorwaarden redelijk zijn.

Ondernemers die onredelijke bepalingen opnemen in hun algemene voorwaarden, kunnen consumenten ook misleiden. Ondernemers wekken de indruk dat hun klanten ergens toe verplicht zijn of juist zaken moeten nalaten, terwijl zij dat niet mogen eisen. Misleiding is wettelijk verboden.

Wat zijn oneerlijke handelspraktijken?

Bedrijven moeten eerlijk te werk gaan als zij producten en diensten aan consumenten verkopen. Zij mogen de consument niet misleiden of agressief benaderen. Dat staat in de Wet oneerlijke handelspraktijken. Voorbeelden van oneerlijke handelspraktijken zijn:

• Misleidende reclame maken
• Reclame maken voor producten die niet beschikbaar zijn. Dit worden ook wel ‘lokkertjes’ genoemd
• Ten onrechte vermelden een keurmerk te voeren of een gedragscode na te leven
• Prijzen noemen en niet alle bijkomende kosten vermelden
• Belangrijke kenmerken van het product weglaten
• Nieuwe klanten werven op een agressieve manier
• Een product als ‘gratis’ aanprijzen, terwijl er toch kosten aan zijn verbonden

Wat levert de Wet oneerlijke handelspraktijken op voor consumenten en bedrijven?

Consumenten zijn met de Wet oneerlijke handelspraktijken beter beschermd tegen misleiding als zij een product kopen of een dienst afnemen. Dat geldt met name voor kwetsbare consumenten. Denk hierbij aan ouderen of kinderen. Heeft de consument een overeenkomst gesloten als gevolg van een oneerlijke handelspraktijk? Dan kan de consument de overeenkomst vernietigen. Dit betekent dat de consument niet meer aan de overeenkomst gebonden is. Bedrijven zijn door de wet beter beschermd tegen oneerlijke concurrentie door kwaadwillende bedrijven.

Wanneer is er sprake van een misleidende handelspraktijk?

Er is sprake van een misleidende handelspraktijk als een aanbieder informatie aan de consument geeft die niet juist is. Of als een aanbieder nalaat de consument informatie te geven die belangrijk is om een goede keuze te maken over een aankoop. Hieronder volgt een nadere uitleg van de wet, inclusief praktijkvoorbeelden.

Wanneer is er sprake van een agressieve handelspraktijk?

Er is sprake van een agressieve handelspraktijk als een consument onder druk wordt gezet om een product te kopen. Hieronder volgt een nadere uitleg van de wet, inclusief praktijkvoorbeelden.

Wat zijn onredelijke bepalingen in algemene voorwaarden?

In algemene voorwaarden mogen geen onredelijke bepalingen staan. Een ondernemer mag niet afwijken van andere ‘dwingende wettelijke bepalingen’. Veel regels die consumenten beschermen zijn van dwingend recht. Dit betekent dat daarvan niet mag worden afgeweken.

In de wet staat een zogenaamde ‘zwarte lijst’ en een ‘grijze lijst’. Op de zwarte lijst staan bepalingen die in ieder geval onredelijk zijn. Op de grijze lijst staan bepalingen die onredelijk kunnen zijn. De ondernemer moet dan bewijzen dat de bepaling wel redelijk is. Hij moet dan echt aantonen dat het in deze bijzondere situatie gerechtvaardigd is om de bepaling toch te gebruiken. Lukt het de ondernemer niet om dat te bewijzen? Dan kan de bepaling worden vernietigd.

Wat zijn voorbeelden van bepalingen op de zwarte lijst?

Bepalingen die in ieder geval onredelijk zijn:

• de consument kan de overeenkomst alleen via de rechter ontbinden
• de ondernemer mag zijn prijzen verhogen binnen drie maanden na het sluiten van de overeenkomst zonder dat de consument van de koop mag afzien
• de ondernemer hoeft niet aan zijn plichten als ondernemer te voldoen. Een consument komt bijvoorbeeld terug met een pas gekochte kapotte televisie. De ondernemer mag de consument dan niet doorsturen naar de fabrikant.

Wat zijn voorbeelden van bepalingen op de grijze lijst?

Bepalingen die onredelijk kunnen zijn:

• de ondernemer mag van de toegezegde levering afwijken, zonder dat de consument in dat geval de overeenkomst mag ontbinden
• de levertermijn is ongebruikelijk lang of onduidelijk
• de consument krijgt minder tijd om een beroep op zijn rechten te doen.

Mag een ondernemer individuele afspraken maken met een consument?

Ondernemers mogen wel nadere afspraken maken met een consument. Bijvoorbeeld over aanbetalingen of bezorgkosten. Dat soort afspraken zijn alleen geldig als ze individueel gemaakt zijn en duidelijk zijn afgesproken.

Wanneer zijn algemene voorwaarden ongeldig?

Heeft een consument geen gelegenheid gekregen om kennis te nemen van de algemene voorwaarden? Dan kan hij de voorwaarden niet van toepassing verklaren. In de wet heet dat ‘vernietigen’. Dit moet de consument dan wel bij de ondernemer melden.

Het is ook mogelijk om een deel van de algemene voorwaarden te vernietigen. Heeft een consument het idee dat een bepaling in de algemene voorwaarden zeer ongunstig voor hem is? Dan kan hij deze niet van toepassing verklaren. De bepaling is dan niet meer van toepassing op de overeenkomst. Dan komen de wettelijke regels ervoor in de plaats.

In de wet staat een zogenaamde ‘zwarte lijst’ en een ‘grijze lijst’. Op de zwarte lijst staan bepalingen die in ieder geval onredelijk zijn. Op de grijze lijst staan bepalingen die onredelijk kunnen zijn.

Waarom is het verstandig om juridisch advies in te winnen over algemene voorwaarden?

Ondernemers doen er goed aan hun algemene voorwaarden regelmatig te laten controleren door een juridisch adviseur. De wetgeving verandert van tijd tot tijd. Misschien voldoen de algemene voorwaarden daardoor niet meer aan de wet.
Leidt een geschil met een consument tot een rechtszaak? En beroept de ondernemer zich op zijn algemene voorwaarden? Dan moet de rechter beoordelen of de voorwaarden redelijk zijn.

Wilt meer advies over wat u wel en niet kunt opnemen in uw voorwaarden? Neem dan voor juridisch advies contact op met een advocaat die gespecialiseerd is het consumenten-/contractenrecht via de website alleadvocaten.nl.

Kunnen ondernemers in hun algemene voorwaarden consumenten misleiden?

Ondernemers die onredelijke bepalingen opnemen in hun algemene voorwaarden, kunnen consumenten ook misleiden. Ondernemers wekken dan de indruk dat hun klanten ergens toe verplicht zijn of juist zaken moeten nalaten, terwijl zij dat niet mogen eisen. Misleiding is wettelijk verboden.

Wijzigingen algemene voorwaarden

Overeenkomsten gelden soms voor langere tijd, zoals bij een abonnement. Wil een ondernemer de algemene voorwaarden tijdens de looptijd van een overeenkomst veranderen? Dan kan dat alleen als hij dat in zijn voorwaarden bepaald heeft.
De ondernemer moet de gewijzigde voorwaarden opsturen naar de consument. Dat moet omdat hij een informatieplicht heeft. Een vermelding in de krant of de mededeling aan de consument dat de voorwaarden gewijzigd zijn, is niet voldoende. Zijn de nieuwe voorwaarden nadelig voor de consument? Dan kan hij deze afwijzen of de overeenkomst per direct ontbinden.